W niedzielę 17 czerwca 2018, w Prawosławnej Cerkwi Katedralnej pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Lublinie (przy ul. Ruskiej) po Boskiej Liturgii nastąpiło odsłonięcie i poświęcenie tablicy pamiątkową ku czci generała brygady Wojska Polskiego arcybiskupa Sawy (Sowietowa) .
Obok gospodarza, arcybiskupa lubelsko-chełmskigo Abla, w uroczystości wzięli udział arcybiskup wrocławski i szczeciński Jerzy - Prawosławny Ordynariusz Wojska, kapelani prawosławni Wojska Polskiego, przedstawiciele dowództwa 2 Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej i Wielonarodowej Brygady w Lublinie (w tym z Ukrainy) oraz Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.                                                                                      Tablicę odsłonięto w 100-lecie odzyskania niepodległości przez Polskę, jak podkreślił JE abp Abel – przybraną ojczyznę abp. Sawy, której był wierny do końca oraz w 120. rocznicę jego urodzin.Wydarzenie nie doszłoby do skutku bez zaangażowania – na prośbę władz duchownych społeczności prawosławnej – Fundacji Niepodległości. Abp Abel w serdecznych słowach podziękował fundatorowi tablicy, Prezesowi Fundacji Niepodległości Przemysławowi Omieczyńskiemu. Wartę honorową przed pamiątkową tablicą zaciągnęli, obok polskich żołnierzy z Wielonarodowej Brygady LITPOLUKRBRIG, rekonstruktorzy z Grupy Edukacji Historycznej Fundacji Niepodległości w mundurach żołnierzy 2 Korpusu Polskiego gen. Andersa. Oryginalne pojazdy wojskowe w barwach jednostek 2 Korpusu Polskiego stanowiły oprawę uroczystości.

  Abp. gen. bryg. Sawa (Sowietow) był prawosławnym biskupem lubelskim w latach 1932-1937. Po agresji sowieckiej na Polskę w 1939 r. zdołał wyjechać z Grodna (posługiwał się paszportem jugosłowiańskim). Nie przyjął niemieckiej propozycji przejęcia zwierzchnictwa nad Kościołem prawosławnym w Generalnej Guberni. W 1943 r. w Londynie został mianowany wojskowym biskupem prawosławnym i jako pierwszy kapelan prawosławny w stopniu generała brygady stał się biskupem polowym (prawosławnym) Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Z żołnierzami 2 Korpusu Polskiego przeszedł cały szlak bojowy. Otaczał opieką duszpasterską licznych żołnierzy prawosławnych pochodzących głównie ze wschodnich województw II RP. Kładł tez nacisk na pielęgnowania wśród nich postaw patriotycznych i wierności Rzeczypospolitej. Patronował pismu „Polski Żołnierz Prawosławny”. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji. Z urodzenia Rosjanin, z wyboru patriota narodu polskiego. Opiekował się duchowo tymi wszystkimi, których rozproszyła po całym świecie II wojna światowa. Zmarł zaledwie w wieku 53 lat, wyczerpany posługą.

Za działalność wojenną został odznaczony (1944) Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, pośmiertnie zaś Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Niedzielna uroczystość była jednym z elementów III edycji festiwalu „Wschodniosłowiańskie dziedzictwo kulturowe Lublina”.

Jan Fedirko, Fundacja Niepodległości 18.06.2018 r.