„Bogurodzica dziewica, Bogiem sławiena Maryja!” przy śpiewie tej staropolskiej pieśni w nasutowskim kościele NMP Królowej Polski ksiądz Marek Uraban poświecił pamiątkową tablicę ku czci gen. Karola Ziemskiego.

Nie mniej wzruszającą sceną było przekazanie flagi narodowej podczas odsłonięcia tablicy przez Ryszarda Kistera (prezesa lubelskiego okręgu Światowego Związku Żołnierzy AK) młodzieży, przedstawicielom Grupy Rekonstrukcji Historycznej „Ćwieków” związanej z „Domem Nasutów” - a wspieranej przez Fundację Niepodległości. W ten sposób rozpoczęliśmy ogólnopolskie obchody Roku Żołnierzy Tułaczy( w tym 70. rocznicy Powstania Warszawskiego). Pochodzący z ziemi lubelskiej Generał był podczas powstania m.in. dowódcą obrony Starego Miasta. Więcej o szlaku bojowym i zasługach dla Ojczyzny, które docenione zostały m.in. poprzez dwukrotne odznaczenie Krzyżem Virtuti Militari i trzykrotne Krzyżem Walecznych, a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta w krótkim biogramie poniżej oraz dołączonej informacji.

Patronat nad całością uroczystości w Nasutowie k/Lublina objęła Prezydentowa Karolina Kaczorowska, o czym poinformował po uroczystej Mszy św. w pięknym miejscowym kościele, odczytując stosowny adres Gniewomir Rokosz-Kuczyński (dyr. gen. Instytutu Dziedzictwa Narodowego i Samorządu Terytorialnego – w pięknym historycznym stroju).

Obecne były liczne poczty sztandarowe m.in. ze szkół gminy Niemce, NSZZ „Solidarność” Region Środkowo-Wschodni, Legii Akademickiej KUL, Wielonarodowej Brygady (LITPOLUKRBRIG) oraz wspomniana grupa oddziału „Ćwieków” (miejscowy oddział z okresu Powstania Styczniowego). Miło nam, że po hymnie narodowym przemówił nasz wiceprezes Przemysław Jaśkiewicz - Fundacja Niepodległości była głównym sponsorem uroczystości i fundatorem tablicy – zapraszając wszystkich obecnych do współpracy przy rozlicznych inicjatywach związanych z 2014 Rokiem Żołnierzy Tułaczy. Tą część uroczystości zakończyła efektowna inscenizacja ochrony osoby zaatakowanej przez napastników w wykonaniu Legii Akademickiej KUL.

Pogłębienie treści zaczerpniętych w kościele nastąpiło podczas sesji popularnonaukowej w Domu Nasutów, którą otworzył główny organizator tego wydarzenia jego prezes Sergiusz Kieruzel. Poprowadził ją Piotr Tomczak wiceprezes EDS-Fundacja Nowy Staw, zaś główne wystąpienie nt. historii polskich Żołnierzy Tułaczy na frontach II wojny światowej wygłosił wiceprezes Fundacji Niepodległości dr Piotr Gawryszczak. Dopełnienie zaś stanowił m.in. głos dr hab. Macieja Münnicha (dyr. Instytutu Historii KUL) oraz Jan Fedirko. Bardzo żywe i ciekawe rozmowy kuluarowe przy posiłku zakończyły oficjalną część tego wydarzenia. Przedłużeniem jego była ukazująca symboliczną ciągłość pokoleń modlitwa oraz salwa honorowa przy mogile Powstańców Styczniowych w Nowym Stawie.

Całość pięknych i podniosłych wydarzeń tego dnia, związanych z osobą Generała oraz Żołnierzy Tułaczy można podsumować słowami S. Kieruzela do szanownych przedstawi kombatantów (głównie z AK):

„Dziękujemy wam za wolność”.

Jan Fedirko

Fundacja Niepodległości

Generał brygady Karol Jan Ziemski ps. „Wachnowski”

ur. 27 V 1895 r. w miejscowości Nasutów k/Lublina (gmina Niemce)

1906 - 1914 - uczył się w Gimnazjum im. St. Staszica w Lublinie

1915 - powołany do armii rosyjskiej, gdzie ukończył szkołę oficerską w Kijowie

1918 - służył w l Korpusie Polskim gen. J. Dowbór-Muśnickiego, powrócił do Polski, studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej w Warszawie

1918 - 1921- wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego; był współorganizatorem Legii Akademickiej, walczył o Lwów i w wojnie polsko-bolszewickiej, po wojnie pozostał w armii

1934 - awansowany do stopnia ppłk., został wykładowcą i członkiem Towarzystwa Wiedzy Wojskowej

1 IX 1939 - dowodził 36 pp Legii Akademickiej, brał udział w obronie Modlina, został ranny

1940 - komendant oddziałów Polskiego Związku Wolności, potem w ZWZ/AK

1942 - szef Wydziału Wyszkolenia Piechoty Armii Krajowej, autor podręcznika „Instrukcja walki powstańczej”

1 Vlll 1944 - w Powstaniu Warszawskim dowódca Grupy „Północ”, kierował obroną Starego Miasta

4 IX1944 - został płk i zastępcą dowódcy powstania gen. bryg. Antoniego Chruściela

2 X 1944 - po kapitulacji powstania w niewoli niemieckiej

1945 - po odzyskaniu wolności był szefem Polskiej Misji Łącznikowej w brytyjskiej strefie okupacyjnej Niemiec

1947 - po demobilizacji pozostał na emigracji; był współorganizatorem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów oraz Koła AK w Londynie

1963 - powołany w skład Rady Narodowej na uchodźstwie; był też przewodniczącym Komisji Krzyża AK

1964 - mianowany na stopień generała brygady

zm. 17 I 1974 r. w Londynie

Pochowany na Kenstington Cemetery w Londynie.

Generał Karol Ziemski został dwukrotnie odznaczony Orderem Wojennym Krzyża Virtuti Militari za męstwo i rany odniesione na polu walki w 1921 i 1944 r. Trzykrotnie Krzyżem Walecznych za odwagę na polu chwały oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta.

Szersza informacja o tej szlachetnej i bohaterskiej postaci:

Generał Karol Ziemski to jeden z najwybitniejszych synów lubelskiej ziemi.Był strategiem, wykładowcą w Wyższej Szkoły Wojennej, wychowawcą kadryoficerskiej II Rzeczpospolitej, autorem wielu opracowań naukowych ipodręczników wojskowości. Był też praktykiem. Powszechnie uważany był zaświetnego organizatora i dowódcę. O jego bohaterskich czynach na polu walkiświadczą przyznane mu dwa ordery Virtuti Militari i trzy Krzyże Walecznych.

Karol Jan Ziemski urodził się 27 maja 1895 roku w dworku rządcy w Nasutowie.Jego rodzicami byli zarządca folwarku Nasutów Józef Ziemski i Adela z domuPłós. Mały Karol został ochrzczony w ówczesnym dla Nasutowa, kościele parafialnymw Dysie. Z zachowanych wpisów w księgach parafialnych wiemy, że jegochrzestnymi byli ksiądz Karol Mleczek, proboszcz parafii Czemierniki i ZofiaRakowska. A do kościoła wedle starego zwyczaju dziecko wraz z rodzicamiprzynieśli Teodor Reszkowski, zarządca folwarku Kozłówka oraz JózefGorzechowski, zarządca folwarku Stoczek.

Swoją edukację Karol rozpoczyna w Nasutowie. Następnie od 1906 rokuuczęszcza do Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie. Tam też w czerwcu1914 roku otrzymuje świadectwo dojrzałości. Kilka miesięcy później wybuchłaI wojna światowa i Karol Ziemski zostaje powołany do armii carskiej. WKijowie kończy szkołę oficerską i jako dowódca plutonu walczy na froncie rumuńskim. W styczniu 1918 roku zgłasza się do I Korpusu polskiego gen.Józefa Dowbór-Muśnickiego, a po jego rozwiązaniu wraca do Polski. Wpaździerniku 1918 rozpoczyna studia na Wydziale Inżynierii LądowejPolitechniki Warszawskiej. Już miesiąc później odpowiada na wołanieodradzającej się Niepodległej Rzeczpospolitej i wstępuje ochotniczo doWojska Polskiego. Wraz z innymi studentami-oficerami organizuje WarszawskiBatalion Legii Akademickiej. By wkrótce wyruszyć na front do Galicji.Awansowany do stopnia porucznika bierze udział w walkach o Lwów dowodząckompanią piechoty. Nieprzerwanie już jako kapitan pozostaje w wojskachliniowych również podczas kampanii antybolszewickiej. Za bohaterstwo podczaswojny polsko-bolszewickiej otrzymuje dwa Krzyże Walecznych i Order VirtutiMilitari.

Po wojnie w odrodzonej Rzeczpospolitej pozostaje w armii. W wieku28 lat zostaje majorem i rozpoczyna karierę naukową w Wyższej SzkoleWojennej. Wraz z żoną Anastazją zamieszkali w Rembertowie. W 1932 roku na świat przychodzi ich jedyny syn Andrzej. Również w tym roku Karol Ziemski otrzymuje tytułnaukowy oficera dyplomowanego Sztabu Generalnego WP. Wykłada w SzkoleWojennej i wychowuje kadry oficerskie II Rzeczpospolitej. Jednocześnie całyczas pozostaje związany z 36 pułkiem piechoty Legii Akademickiej. Kolejnozostaje dowódcą baonu, kwatermistrzem a w 1938 roku zostaje mianowanydowódcą pułku. W tym też roku uhonorowany zostaje Orderem Polonia Restituta.

W 1939 roku pułk Legii Akademickiej dostaje zadanie obrony trzech fortówtwierdzy Modlin. Jako dowódca podpułkownik Ziemski zostaje ranny i wobecupadku obrony Warszawy 29 września ogłasza kapitulację. Za waleczność cały pułk Legii otrzymuje order Virtuti Militari. Po kapitulacjipozostaje krótko w niewoli niemieckiej w obozie jenieckim w Działdowie, zktórego - jako ranny, zgodnie z umową kapitulacyjną - zostaje zwolniony. Wczasie okupacji pracuje jako urzędnik w dziale finansowym magistratuWarszawy. Natychmiast po powrocie do stolicy rozpoczyna pracę konspiracyjnąskupiając byłych wojskowych. Karol Ziemski przyjmuje wtedy pseudonim „Wachnowski”. W 1940 roku tworzy i zostaje komendantem oddziałów bojowychPolskiego Związku Wolności. Po otrzymaniu z Londynu rozkazów nakazującychujednolicanie struktur podziemnych w okupowanej Polsce podporządkowuje siędowództwu Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. W 1942 zostaje szefemWydziału Wyszkolenia Piechoty Komendy Głównej Armii Krajowej. Jest autorempodręcznika taktyki „Instrukcja walki powstańczej”. Po wybuchu PowstaniaWarszawskiego dowodzi Grupą Północ zgrupowań Armii Krajowej i kieruje obronąStarego Miasta. We wrześniu 1944 r. mianowany zostaje na stopień pułkownika ijednocześnie zastępcą dowódcy całego powstania, gen. Antoniego Chruściela.Za dowodzenie oddziałami na Starówce Karol Ziemski otrzymuje po raz druginajwyższe polskie odznaczenie bojowe Order Virtuti Militari.

Po kapitulacjipowstania przebywa w niewoli niemieckiej, a po wyzwoleniu obozu przez wojskaalianckie obejmuje kierownictwo Polskiej Misji Łącznikowej w brytyjskiejstrefie okupacyjnej Niemiec. Po wojnie pozostaje na emigracji. W Londyniewspółorganizuje Stowarzyszenia Polskich Kombatantów i Koła AK.W 1963 powołany zostaje do Rady Narodowej na uchodźstwie. Pełni też funkcjęprzewodniczącego Komisji Krzyża AK. W 1964 roku generał Wł. Anders mianujego na stopień generała brygady. Nigdy nie wraca już do Polski. Gen. KarolZiemski umiera 17 stycznia 1974 r. Pochowany jest na cmentarzu Kenstington wLondynie.

Dwa lata temu synowa generała Joanna Ziemska, przekazała całe archiwumrodzinne do Muzeum Powstania Warszawskiego. Materiały te czekają naopracowanie. Dzisiaj w 40 rocznicę śmierci generała i 70 rocznicę PowstaniaWarszawskiego przypominamy postać tego Niezłomnego Polskiego Patrioty iWielkiego Syna Ziemi lubelskiej.

opr. Sergiusz Kieruzel