To już 15 lat mija od kiedy nie usłyszymy gawęd patriotycznych por. Rafała Gan – Ganowicza, których młodzież (nie tylko z Polski, ale niemiecka i ukraińska) słuchała z zapartym tchem. Nadal możemy jednak sięgnąć do ekscytującej książki „Kondotierzy” opisującej jego okres walki z bronią w ręku przeciw komunistycznej zarazie. Sierota, nieletni konspirator musiał uciekać z zajętej przez władze komunistyczne stolicy (po formalnym zakończeniu II wojny światowej). Poprzysiągł walkę z sowietami gdzie i kiedy tylko się da. Patent oficera NATO otrzymał z rąk gen. Władysława Andersa. Był nie tylko komandosem – walczącym z bolszewickimi przewrotami w Kongo i Jemenie - ale i paryskim korespondentem Radia Wolna Europa oraz wychowawcą młodzieży. Barwne jego dzieje opowiada film zrealizowany w 1997 r. przez TP S.A. „Pistolet do wynajęcia czyli prywatna wojna Rafała Gan-Ganowicza”.

W 1997 wrócił do Polski. Na miejsce pobytu – dzięki ówczesnej Fundacji Młoda Demokracja - wybrał Lublin, nie zaś rodzinną Warszawę. Jego grób znajduje się na cmentarzu przy parafii św. Agnieszki na lubelskiej Kalinowszczyźnie. Dbają o nią środowiska i organizacje niepodległościowe m.in. „Sokół”, ale również spoza Lublina - często płoną tam znicze od kibiców Śląska Wrocław.
Zachęcamy do zapoznania się z pełnym biogramem ś.p. Pana Rafała na naszej stronie internetowej http://rokzolnierzytulaczy.pl/biogramy/17-g/81-gan-ganowicz

 W tym dniu obchodzimy również aż 3 równoczesne rocznice związane z naszymi sąsiadami – Ukraińcami – objęte wspólną nazwą „Dnia Godności i Wolności”. Są to:

- Rocznica Wielkiego Głodu (Hłodomoru) lat 1932-33 (w XX w. Ukraińcy aż trzykrotnie doświadczali klęsk głodu na masową skalę!). W tym wypadku czcimy jednak miliony (od 4 do 6) Ukraińców, ale należy pamiętać, że i co najmniej kilkaset tysięcy Polaków zamieszkujących tamte ziemie ofiar celowego, zaplanowanego sowieckiego ludobójstwa. Zginęli oni straszną śmiercią głodową z rosyjskich rąk na skutek m.in. nieludzkiego prawa „5 kłosów” czy też mniej znanego w Polsce „czarnej deski” (rodzaj obozów koncentracyjnych – eksterminacji w miejscu zamieszkania). http://memorialholodomor.org.ua/
- 13 lecie wybuchu Pomarańczowej Rewolucji (najważniejszej i największej z ówczesnych „kolorowych rewolucji” w Europie Wschodniej – krajach postsowieckich).
- 4 rocznica Rewolucji Godności, której niejako przedłużeniem jest walka Ukrainy o niezależność z moskalską agresją (Krym i wschód tego kraju).
Pozwalam sobie na połączenie tych rocznice w jednym tekście ponieważ Pan Rafał Gan Ganowicz – pseudonim „Jerzy Rawicz” – zawsze wiązał sprawę naszej niepodległości z kwestią niezależnej Ukrainy. Odnosił się do naszych sąsiadów z szacunkiem za determinację w ich walce o niepodległość oraz uznaniem za mężne stawianie w historii nie raz czoła rosyjskiej nawale. Miał nadzieję, że bliska współpraca naszych narodów powstrzyma podboje imperium zła i zabezpieczy niejako wzajemnie obu niepodległość.
Nie zapomnijmy zapalić zniczy zarówno na mogile Pana Porucznika, jak i pod lubelskim pomnikiem Głodomoru (w kształcie bochna chleba - skwer obok ronda Metropolity P. Mohyły przy cerkwi prawosławnej).

Jan Fedirko