Ze smutkiem zawiadamiamy, że w dniu 25 marca 2015 r. w wieku 95 lat zmarł mjr w st. spocz. Stanisław Wołoszyn, żołnierz Armii Krajowej. Prezes Zarządu Okręgu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Lublinie w latach 1991-2013, wieloletni członek ZG ŚZŻ AK w Warszawie, członek Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Lublinie.
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się w dniu 31 marca 2015 r. wg następującego porządku: msza święta o godz. 12:00 w kościele cywilno-wojskowym przy Al. Racławickich 20. Po mszy św. nastąpi przemieszczenie się konduktu oraz uczestników na cmentarz przy ul. Lipowej. Ok. godziny 13:30 rozpocznie się ceremonia pogrzebowa.
Urodził się 11.10.1920 roku w Hucie Lubyckiej, pow. Tomaszów Lubelski. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej wiosce i Narolu uczęszczał do gimnazjum w Rawie Ruskiej. W maju 1939 r. zdał maturę w Liceum typu humanistycznego. W lipcu i sierpniu odbył służbę w Junackich Hufcach Pracy w Mikołowie na Śląsku. 10 lutego 1940 r. jego rodzice wraz z rodzeństwem zostali wywiezieni na Sybir. On uniknął wywózki, gdyż w tym czasie przebywał w strefie okupacji niemieckiej u krewnych w m. Bełżec. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej powrócił do rodzimej wsi i pracował w gospodarstwie rolnym rodziców.
W listopadzie 1942 r. został zaprzysiężony do Armii Krajowej przez komendanta rejonu por. M. Wardę „Polakowskiego” i przydzielony do plutonu CKM kompanii „Narol” w obwodzie Tomaszów Lubelski. Po przeszkoleniu brał udział w akcjach sabotażowych i dywersyjnych na okolicznych terenach, jak również w walkach obronnych i odwetowych przeciwko UPA. W czerwcu 1944 r. ukończył kurs młodszych dowódców i został skierowany do oddziału lotnego. Po akcji „Burza” pozostał w konspiracji i pełnił służbę na południowym odcinku obrony przed UPA. Brał również udział w uwalnianiu aresztowanych żołnierzy AK z więzień UB w Lubaczowie i Tomaszowie Lubelskim. Działalność w konspiracji zakończył we wrześniu 1945 r. po rozwiązaniu oddziału.
W październiku 1945 r. podjął studia na Wydziale Weterynaryjnym UMCS w Lublinie i w 1950 r. uzyskał tytuł lekarza weterynarii. Od trzeciego roku studiów był asystentem, najpierw w Katedrze Chorób Wewnętrznych Zwierząt, a następnie Katedrze Epizootiologii. Stopień doktora nauk weterynaryjnych uzyskał w 1960 r., a doktora habilitowanego z zakresu epizootiologii w 1968 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego nadano mu w 1978 r., a profesora zwyczajnego w 1988 r. W 1969 r. został kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych Zwierząt AR w Lublinie i funkcję tą pełnił, aż do przejścia na emeryturę w 1991 r. Mimo tego, że ujawnił się w 1947 r. i tym samym korzystał z amnestii przez cały okres pracy zawodowej nie mógł uzyskać paszportu na wyjazd do tzw. krajów kapitalistycznych.
W 1989 r. jako członek-założyciel uczestniczył w organizowaniu Stowarzyszenia Żołnierzy AK (obecnie ŚZŻAK) w okręgu lubelskim. Przez 2 lata był sekretarzem istniejącej wówczas Rady Okręgu., a od 1991 r. do 2013 r. pełnił z wyboru funkcję prezesa Zarządu Okręgu ŚZŻAK w Lublinie. Dla upamiętnienia byłych dowódców AK i WiN oraz miejsc walki z okupantami niemieckim i sowieckim zorganizował ufundowanie kilkunastu tablic memoratywnych oraz 5 obelisków-pomników. Był również inicjatorem budowy „Ściany Pamięci Polaków Poległych i Pomordowanych w latach 1939 - 1956” usytuowanej na elewacji kościoła rektoralnego przy ul. Unickiej w Lublinie. Na ścianie tej umieszczono 186 tablic imiennych wybitnych dowódców ZWZ, AK, BCH, NSZ, WiN i Szarych Szeregów. Pod jego patronatem 10 szkół w województwie lubelskim przyjęło imiona związane z AK. Zainicjował wydawanie biuletynu Okręgu ŚZŻAK w Lublinie i Obszaru Wschodniego WiN. Był współorganizatorem 6 sesji popularno-naukowych poświęconych organizacjom niepodległościowym na Lubelszczyźnie. Za swoją działalność konspiracyjną, społeczną i zawodową otrzymał następujące odznaczenia:
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż AK, Krzyż WiN, Order „Polonia Mater Nostra Est”