XXVII Liceum Ogólnokształcące w Lublinie otrzymało imię Zesłańców Sybiru. Uroczystość nadania imienia odbyła się 15 września 2016. Uczestniczył w niej członek zarządu Fundacji Niepodległości Jan Fedirko. W swoim wystąpieniu Urszula Łapińska-Łubniewska, Dyrektor Zespołu Szkół nr 10 – w skład którego wchodzi XXVII LO – zaznaczyła, że to m.in. współpraca z Fundacją Niepodległości była jednym ze źródeł inspiracji przy podjęciu decyzji o nadaniu szkole takiego imienia.  Wśród wielu gości uroczystości licznie reprezentowani byli Sybiracy. W ten sposób rozpoczęły się lubelskie obchody Dnia Sybiraka przypadającego 17 września, w rocznicę IV rozbioru Rzeczypospolitej – sowieckiego dołączenia do niemieckiej agresji na Polskę w 1939.
XXVII LO prowadzi klasy mundurowe i szczególnie pięknym elementem uroczystości było złożenie przez młodzież przysięgi na nowoufundowany sztandar.
Dziękując za zaproszenie, Jan Fedirko przekazał w imieniu Fundacji Niepodległości do biblioteki szkolnej kilkanaście publikacji, w tym także dotyczące sowieckich łagrów – golgoty narodu polskiego. Uroczystość dopełniło odśpiewanie „Hymnu Sybiraków”, w pięknym wykonaniu młodzieży szkolnej.

Warto pamiętać, że zanim nasi rodacy i praktycznie przedstawiciele większości narodów Europy środkowo-wschodniej, trafili do obozów sowieckiego Gułagu (Главное управление исправительно-трудовых лагерей и колоний), już w XVIII w., gdy Rzeczpospolita była jeszcze formalnie niepodległa, pierwsi jej synowie już przecierali szlak w bezkresach wiecznej zmarzliny Syberii i stepów Kazachstanu.
Jan Fedirko, FN / foto: Archiwum XXVII LO w Lublinie

*Przypominamy poniżej słowa Hymnu/Marsza Sybiraków – ponieważ zawiera on w sobie, jak w pigułce, dzieje Polski od XIX w. (przynajmniej w ich ważnym, wschodnim kontekście):

Marsz Sybiraków
Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi,
Z rezydencji, białych dworków i chat
Myśmy wciąż do Niepodległej szli,
Szli z uporem, ponad dwieście lat!
Wydłużyli drogę carscy kaci,
Przez Syberię wiódł najkrótszy szlak
I w kajdanach szli Konfederaci
Mogiłami znacząc polski trakt...
Z Insurekcji Kościuszkowskiej, z powstań dwóch,
Szkół, barykad Warszawy i Łodzi;
Konradowski unosił się duch
I nam w marszu do Polski przewodził.
A myśmy szli i szli - dziesiątkowani!
Przez tajgę, stepy - plątaniną dróg!
A myśmy szli i szli - niepokonani!
Aż "Cud nad Wisłą" darował nam Bóg!
Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi,
Szkół, urzędów i kamienic i chat:
Myśmy znów do Niepodległej szli,
Jak z zaboru, sprzed dwudziestu lat.
Bo od września, od siedemnastego,
Dłuższą drogą znów szedł każdy z nas:
Przez lód spod bieguna północnego,
Przez Łubiankę, przez Katyński Las!
Na nieludzkiej ziemi znowu polski trakt
Wyznaczyły bezimienne krzyże...
Nie zatrzymał nas czerwony kat.
Bo przed nami Polska - coraz bliżej!
I myśmy szli i szli - dziesiątkowani!
Choć zdradą pragnął nas podzielić wróg...
I przez Ludową przeszliśmy – niepokonani
Aż Wolną Polskę raczył wrócić Bóg!!!