Zorganizowana przy pomocy Fundacji Niepodległości wystawa "Pejzaże wołyńskie, pejzaże wewnętrzne" mogła się odbyć dzięki pomocy wielu osób. Poniżej przedstawiamy tekst podziękowań autorki dla osób, które zaangazowały się w organizację wystawy 

Jako autorka wystawy dziękuję wszystkim, którzy brali udział w przygotowaniu mojej wystawy w Wieży Trynitarskiej (Muzeum Archidiecezjalnym Sztuki Religijnej). Z perspektywy dwóch tygodni dziękuję przede wszystkim tym, którzy przybyli osobiście i zaszczycili mnie czasem sobotniego popołudnia np : w Dniu Imienin Żony, ważnego meczu Polska-Czechy, a jak się okazało Czechy- Polska! oraz dziękuję wszystkim, którzy byli tego dnia w pracy i po pracy wspięli się dla mnie po schodach, żeby być w tym czasie ze mną.
Dziękuję klerykowi Łukaszowi Brusowi, który otworzył pierwszą w swoim życiu wystawę - w imieniu księdza dyrektora Andrzeja Oleszko. W swojej przemowie bardzo pięknie nawiązał do misji artysty w kontekście nauczania   Jana Pawła II.

         Dziękuję Piotrowi Gawryszczakowi, który jako oficjalny reprezentant powiedział o misji Fundacji Niepodległości. Nie powiedział, że FN zadbała o wydanie kartki pocztowej z reprodukcją obrazu "Prypeć" i wydruk folderów oraz poprzez osobę Macieja Szymczaka o profesjonalne umocowanie  obrazów i ich rozmieszczenie w Sali Białej. Dużą pomoc i cierpliwość wykazał Sebastian vel Tygrys, który w zastępstwie wychowawcy, pana Jacka Burego, bardzo dokładnie mierzył długość linek i wbijał gwoździe pod czujnym okiem wspomnianego Macieja Szymczaka.

          Dziękuję Panu Profesorowi Krzysztofowi Dąbkowi za czas, serce i prawdę. Zawsze był dal mnie motorem do rozwoju. Jestem wdzięczna za  tekst umieszczony w katalogu i ten wypowiedziany w dniu wernisażu.

          Dziękuję księdzu prałatowi Adamowi Lewandowskiemu, proboszczowi Archikatedry, że tak jak obiecał, przyszedł po Mszy ślubnej, by zerknąć na obrazy i rzec: ".. a później na spokojnie popatrzę, bo mieszkam za ścianą."

          Dziękuję Mamie i Tacie x 2. Mamie za doping, a Tacie za wybór wina i słodyczy. Dwie córki, obydwie artystki... Jesteście Wielcy!!!! Mama wpada czasem w zachwyt, gdy patrzy na te moje obrazy ( "Rybak"- czyli "Wypłyń na głębię" był pomiędzy wystawami gościem na ścianie w mieszkaniu rodziców), a Tata nic nie mówi, tylko czasem dochodzą słuchy, że jest dumny.

         Dodam, że popołudnie udokumentował informatyk i artysta fotografik z Brzegu, Radosław Bień. Dziękuję mu raz jeszcze. Dziękuję Klaudiuszowi Madejowi, który nie chciał, żeby mu na głos dziękować. Wdzięczna jestem też Ani Skrzypek za to, że spełniła rolę mojej asystentki i napisała mi kartkę, komu mam podziękować :), gdy tak stałam szczęśliwa i trochę oszołomiona przy "Rybaku" w Wieży.

Moim celem, jako malarki, jest  pokazanie czegoś dobrego w języku mi danym, tak jak najlepiej potrafię. Dalej jestem zdania, że marzenia się spełniają, a słowo ma moc. Więc tak sobie myślę, co dalej... Wieżą marzenie spełnione... Ktoś napisał w księdze pamiątkowej za poetą...

"... jedźmy, nikt nie woła." - podpisał się Piotr

 Jedźmy na Wołyń, czy gdziekolwiek indziej, gdzie jest pięknie...

                                                                 i spełniajmy swoje marzenia! :)

                                            -dopisała  Sylwia Kowalczyk

Poniżej kilka wpisów do księgi pamiatkowej wybranych przez Panią Dorotę Jurkowską

" Gdybym miała odpowiednią przestrzeń, kupiłabym przede wszystkim "Dobrostan"( a może to "Dorotostan"?), ale i "Gęsi", "Rzekę", "Dawno temu w Zasmykach" i "Wypłyń na głębię". Skoro nie mam tej przestrzeni, a i o kupowaniu nie było mowy, więc podziwiam sobie podziwiam i pejzaże, i nastroje, i te gruzły farby nawet. Gratuluję i życzę dalszych "artefaktów".                                             

                                                   Agnieszka Karolczuk

                                             Droga Doroto!!!

          Jesteśmy pod dużym wrażeniem Twoich prac. Cieszymy się i gratulujemy, że rozwijasz swój talent. Pejzaże wołyńskie przywołują powiew czasów potęgi II Rzeczypospolitej ludzi, którzy tworzyli kulturę. Twoje zaangażowanie w sprawy kultury i ducha niech prowadzą Cie nadal, a owoce Twoich kolejnych prac niech zdobią galerie w Polsce i na świecie.

            Z wyrazami wdzięczności i szacunku

                                        Waldemar i Lucyna Dziaczkowscy

                                       Droga Artystko Dorotko!!!

       Twoja wystawa poruszyła nasze serca i umysły. Wzruszone spędziłyśmy tu miłe popołudnie. Dwa obrazy "Kajaki" i "Dawno temu w Zasmykach" szczególnie przykuły naszą uwagę. W "Kajakach" podobał nam się kontrast i dobór barw, a  " DTWZ" przypomina wieś białostocką wraz z całą przyrodą.

      Życzymy dalszych sukcesów:

                                       Joanna Szostak i Barbara Boguta

          Bardzo mi się podobała wystawa. Najbardziej podobał mi się obraz pt: "Wypłyń na głębię" i "Gęsi II".

                  16.06.2012    Basia ( Adamek)

           Takich miłych wpisów jest dużo więcej, cóż nie wszyscy byli.... nawet po wystawie niektórzy nie byli, no ale przecież był Mundial... oj Euro :):)