Niestety, w tym tytule nie ma pomyłki. Wojna wywołana napadem rosyjskich wojsk na Ukrainę zaczęła się w 2014 roku od ataku na Krym i wschód tego kraju. Agresja, łamiąca wszelkie normy prawa międzynarodowego, była reakcją na wewnątrzukraiński zryw wolności EuroMajdanu, który przerodził się w Rewolucje Godności i tragedię Nebesnoj Sotni. Niestety „świat się dowiedział, nic nie powiedział”. Ustępowanie krajów Europy przed moskalskimi zapędami, a zwłaszcza postawa  liderów UE oraz bierność NATO doprowadziło do wojny na pełną skalę. Trzeba być ślepym i głuchym, żeby teraz się dziwić – chyba, że nie pamięta się nauki historii (jakże wymownie ujętej chociażby w wierszu M. Spielmana „Podział pracy” sprzed wybuchu II wojny światowej).
Miesiąc mężnej, bezprzykładnie ofiarnej, wręcz bohaterskiej obrony Ukrainy, nie tylko jej wojsk, ale również, a może przede wszystkim – mężnej postawy obywateli, zwłaszcza tam, gdzie toczą się najcięższe walki, zjednał jej poparcie niemalże całego świata. W swych bandyckich kalkulacjach pomylili się moskale, ich sztaby na czele z PTN-PNX. Żyjąc w oderwaniu od rzeczywistości i zaślepieni złem, nie dostrzegli (nie dostrzegają), że inni, a zwłaszcza naród ukraiński, chcą żyć inaczej – nie w rabstwie. Myśleli, że zostaną powitani przez połowę Ukraińców kwiatami, a druga połowa narodu ze strachu upadnie na kolana. Nie mogą pojąć, że są ludzie, którzy za wolność są w stanie zapłacić cenę nawet własnego życia.
Jak podkreśla w apelach do tzw. wolnego świata Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełeński agresorzy, zaskoczeni oporem i zszokowani ogromem własnych strat, zmieniają postepowanie –  „postanowili zetrzeć Ukrainę z powierzchni ziemi”.
Trudno nie zgodzić się z tym charyzmatycznym mężem stanu, niekwestionowanym liderem nie tylko narodu ukraińskiego, ale i tych wszystkich którzy wartości, prawdę i wolności stawiają ponad ekonomię, ekonomię, ekonomię… (por. wystąpienie do parlamentarzystów niemieckich).

Zbrodnie wojenne rosyjskiej soldateski, zwłaszcza na cywilach, oraz niszczenie odcinanych od świata miast – po prostu systematyczne zrównywanie ich z ziemią – ale i masowe wywożenie mieszkańców tymczasowo okupowanych terenów Ukrainy w głąb imperium, zaczynają mieć cechy gienocydu!

Tym bardziej należy zgodzić się, że w tej sytuacji pokój możliwy jest tylko w przypadku zwycięstwa Ukrainy! Bez przetrącenia kręgosłupa rosyjskim imperialno-zaborczym zapędom możemy osiągnąć jedynie czasowe zawieszenie ich marszu na zapad. Aby tym skuteczniej i mocniej, po przeorganizowaniu się i odtworzeniu sił, uderzyć ponownie – może tym razem już i bezpośrednio na Polskę. Jak pokazuje przykład, wbrew pozorom – osamotnionej w swej walce, Ukrainy żadne pakty, umowy nie liczą się, nie są żadną gwarancją.
Oczywiście pomoc, zwłaszcza humanitarna, jest ogromna. Tu na czoło wysuwa się Polska i Mołdawia. Z 10 mln – do tej pory – przesiedleńców ukraińskich ok. 1/3 udała się poza granice kraju – kobiety z dziećmi. Z tego zdecydowanie ponad połowa, już blisko 2,5 mln wybrało nasz kraj. Niesamowity poryw serca i samoorganizacja polskiego społeczeństwa, poparta działaniami władz, pozwalają jak na razie zapobiec katastrofie humanitarnej w takim sensie, że każdy obywatel Ukrainy znajduje w polskich domach wikt i opierunek. Dzięki Bogu, ponownie w chwilach próby wykazujemy się wielkim zrozumieniem na potrzeby pokrzywdzonych (przez wspólnego wroga). Miejmy nadzieję, że Prezydent Zełenski i w tym wypadku ma rację twierdząc, iż nastąpił tu „przewrót kopernikański” – Ukraińcy i Polacy wieloletnie zbliżenie sfinalizowali teraz na poziomie, który pozwala mu zwracać się do nas per bracia i siostry Polacy.
Niestety, heroicznie walczący Ukraińcy, doposażani są tylko w tzw. defensywne środki bojowe. Niby i to dobre, ale bez zewnętrznego uzupełnienia ofensywnych środków pola walki, bohaterskie wojska ukraińskie nie będą w stanie przejść do zmasowanej ofensywy, aby wyprzeć agresora ze swych granic i przerwać jego ludobójcze działania.
Trwajmy w solidarności z eksterminowanymi, ale tym dzielniej walczącymi braćmi i siostrami na Ukrainie, mając świadomość, że nasze zaangażowanie i coraz pełniejsze poparcie będzie potrzebne bardzo, ale to bardzo długo.
Slava Ukraini!
Vivat Najjaśniejsza Rzeczpospolita!

Jan Fedirko, Fundacja Niepodległości, 24 marca 2022 r.
Ilustracja z Instagramu JE Posła Ukrainy w Polsce  A. Deshchtsy.