Zapraszamy na relację wideo z uroczystego poświęcenia pomnika poległych "Zaporczyków" w Polanówce.

Zapraszamy wszystkich zainteresowanych na IV Festiwal Filmów Dokumentalnych "Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci", który odbędzie się w Gdyni w dniach 13-15 września 2012. Pokazy filmowe będą odbywały się w sali kinowej Teatru Miejskiego w Gdyni. 13 września przebiegnie pod hasłami "Dzień katyński" i "Młodzi dla historii". 14 września poświęcony będzie "Żołnierzom Wyklętym". 15 września zaprezentowane zostaną filmy poruszające tematykę " Opozycja i 'Solidarność' ". Wstęp wolny.

Projekcjom festiwalowym będą towarzyszyły panele dyskusyjne we foyer Teatru Miejskiego w Gdyni oraz warsztaty filmowe dla młodzieży. W czwartek 13 września w Klubie Muzycznym "Ucho" odbędzie się festiwalowy koncert zespołu DePress.

Nagrodę specjalną festiwalu - Platynowy Opornik - otrzyma za całokształt swojej pracy Andrzej Trzos-Rastawiecki.

Fundacja Niepodległości jest jednym ze sponsorów festiwalu.

Więcej informacji na stronie festiwalu www.festiwalnnw.pl

 Zorganizowana przy pomocy Fundacji Niepodległości wystawa "Pejzaże wołyńskie, pejzaże wewnętrzne" mogła się odbyć dzięki pomocy wielu osób. Poniżej przedstawiamy tekst podziękowań autorki dla osób, które zaangazowały się w organizację wystawy 

Marian Hemar
"Na 31 sierpnia"

Przypadają nam czasem nienazwane święta,
O których nikt nie myśli i nikt nie pamięta.

Wśród wielu rocznic - sławnych, smętnych lub ponurych -
Zdarzają się rocznice, dni i daty, których

Nikt jakoś nie obchodzi i nie zauważa,
Choć co rok je wspomina kartka z kalendarza.

Mnie dziś z kalendarzowych wyłania się kartek
Pamiętny dzień - trzydziesty pierwszy sierpnia, czwartek.

Był to dzień tak pogodny, tak śliczny, jak mało.
Nad Polem Mokotowskim słońce rozgorzało

Na niebie, jakby jakaś korona królewska.
Dzisiaj, co przymknę oczy, to mi ta niebieska

Przestrzeń się przed oczami rozchyla jaskrawa,
A w niej obłoczki białe, a pod nią - Warszawa

Błyszczy - i w kamienicach nie szyby, brylanty!
I gołębie nad świętym Janem jak bażanty",

Nie ptaki, lecz diamenty! Niżej, na błękicie
Czarna kreska, sylwetka kolumny, na szczycie

Stoi król z karabelą w dłoni obnażoną
I patrzy na Warszawę białą i zieloną.

W ogrodach i w Alejach strumienie zieleni
Jeszcze nie poplamionej rdzą bliskiej jesieni,

A w oknach kwiaty, jakby na barwnych rabatach,
Bo pan Starzyński marzył o Warszawie w kwiatach -

W kwiatach. - Otwieram oczy, a obraz wciąż świeci,
Zieleni się i złoci, z oczu nie uleci,

Zostaje, ku tamtemu zanosi mnie miastu,
W rocznicę dnia tamtego sprzed lat siedemnastu.

Tak mi się przypomina w tej zjawie promiennej
Ostatni dzień wolności w Polsce przedwojennej.

Ostatni dzień, gdy byliśmy w domu, u siebie,
Ostatni dzień pokoju. Gdy słońce na niebie

Błysło taką ulewą złota i gorąca,
Jakby chciało w ostatnim dniu tego miesiąca

Pożegnać nas uśmiechem, który pozostanie
W pamięci, tym piękniejszy, że na pożegnanie,

I ogrzać nas, oświecić na zapas, na wszystkie
Lata mroku i mrozu, tak już wtedy bliskie,

Na wszystkie dni niewoli, ciemności i głodu,
Co już ku nam szły wtedy z zachodu i wschodu.

Jakby ono wiedziało, błyszczące w błękicie,
Że za dwanaście godzin, o następnym świcie,

Już je dymem zasłoni wichr powietrznej trąby
I kurzem je splugawi wybuch pierwszej bomby

I niebem się przetoczy pierwszy strzał armatni
I przyjdzie mrok niewoli. O, piękny, ostatni

Dniu miasta, w którym jeszcze nie postała noga
Zachodniego najeźdźcy i wschodniego wroga,

Dniu ludzi niepobitych, domów i kościołów
Nie zamienionych jeszcze w gruz, w zgliszcza
popiołów!

W złocie słońca, w obłoków białych gronostaju,
O, dniu - kto ciebie wtenczas widział w naszym kraju!

Kto pamięta, czym była Polska przedwojenna,
Uśmiechnięta do życia, nadzieją brzemienna,

Jaka miodem i mlekiem płynąca, kwitnąca
Zbożami i trawami, a ludźmi błyszcząca!

Dniu piękny, dziś przypada święto twej rocznicy.
Zbłąkany w labiryncie londyńskiej ulicy

Ja ciebie dotąd widzę na ojczystym niebie.
Szukam do ciebie drogi, bo tęsknię do ciebie.

Wiadomości, Londyn, nr 47/1956

Zarząd Fundacji Niepodległości zaprasza 26 sierpnia 2012 na uroczystość poświecenia pomnika pamięći żołnierzy z Oddziału Samoobrony AK cc mjr Hieronima Dekutowskiego ps "Zapora" poległych w walce z sowieckim okupantem.

"W pierwszej połowie czerwca 1945 r. partyzanci „Zapory" operowali na terenie powiatu Biłgoraj, z tym, że w początku czerwca jeden z pododdziałów 1 kompanii, w sile ok. 25 partyzantów, wysłany został na północ, w okolice Lublina. W drodze na wyznaczony teren, 8 VI 1945 r., oddział ten rozbroił posterunek MO w Wysokiem, czym ściągnął na siebie kilkakrotnie silniejszą obławę NKWD. Rankiem 9 VI 1945 r. pod wsią Polanówka, kilka kilometrów na południe od Lublina (gmina Strzyżewice), w nierównej walce z sowietami zginęło pięciu Zaporczyków." (cyt. za Grzegorz Wąsowaski " Świetny organizator i doskonały partyzant". Zdań kilka o oddziałach mjr. Hieronima Dekutowskiego "Zapory", portal "wPolityce.pl")

Dzisiaj mija 92 rocznica rozpoczęcia ofensywy znad Wieprza co było początkiem Bitwy Warszawskiej. Wojska odrodzonej Rzeczpospolitej dowodzone przez Józefa Piłsudskiego odparły bolszewicką nawałę. Okolicznościowy baner na siedzibie Fundacji Niepodległości

Jacek Kaczmarski jest jednym z najwybitniejszych polskich poetów współczesnych. Jego wielowymiarowa twórczość została, raczej niesłusznie, sprowadzona do określenia „bard Solidarności”. Obecnie twórczość, szczególnie poetycka, Jacka Kaczmarskiego wydaje się być zapominana. Dlatego każda inicjatywa mająca na celu przypomnienie i popularyzowanie dorobku Jacka Kaczmarskiego jest bardzo cenna. Zapraszamy do obejrzenia galerii i relacji wideo

Dnia 5 sierpnia 1864 roku na stokach Cytadeli Warszawskiej zostali straceni członkowie ostatniego Rządu Narodowego Powstania Styczniowego: Romuald Traugutt - dyktator, Jan Jeziorański - kierownik ekspedytury, Rafał Krajewski - dyrektor wydziału architektury, Jan Toczyski - dyrektor skarbu, Roman Żuliński - dyrektor poczt.

Ostatni powstańczy Naczelnik Warszawy Aleksander Waszkowski napisał w odezwie do mieszkańców stolicy: "Obywatele! (...) W dniu wczorajszym (...) dokonane zostało morderstwo (...) tym boleśniejsze dla nas - że straciliśmy pięciu bohaterów, pięciu pracowników i obrońców rodzinnego kraju.

Bracia! Oddajmy cześć męczennikom i uświęćmy ich pamięć nie łzą żalu i rozpaczy, ale przysięgą wstąpienia w ich ślady."