Podsumowanie minionego roku na Wołyniu.
Nie był to łatwy czas. Pandemia ograniczyła wszelkie działania do niezbędnego minimum. Wydawać by się mogło, że w takich warunkach kontynuowanie jakichkolwiek działań poza granicami kraju, z uczestnikami liczonymi w setki, nie ma szans. A jednak; podjęliśmy działanie na skalę niemałą; udział w uroczystościach upamiętniających Kresy, trzy obozy z wolontariuszami i młodzieżą OHP, wydanie albumu poświęconego 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty, otwarcie Biblioteki Kresowej w lubelskim Hufcu Pracy, prelekcje poświęcone historii Wołynia, udział w konferencji zadedykowanej naszym rodakom na Wschodzie, wielkanocna paczka, zbiórka zniczy oraz żywności, bieg droga do Pokoju, projekt wymiany młodzieży w Krzemieńcu, porządkowanie wołyńskich cmentarzy i poszukiwanie kolejnych białych plam na naszej mapie pamięci… Niemało. Musieliśmy tylko ograniczyć liczby; z setek na dziesiątki. Reszta się zgadza.

Fotorelacja z opisanych wydarzeń – działań autorstwa Jacka Burego i naszych Wolontariuszy na tej stronie w zakładce Galria/Multimedia: https://www.fundacja-niepodleglosci.pl/multimedia/2477-wolyn-2021-retrospektywa

Rok zaczął się nieszczególnie. W lutym zmarł wieloletni, były już prezes Lubelskiego Środowiska Żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, kpt Eugeniusz Piątek. zmarłego, żołnierza 27 WDP pożegnaliśmy godnie na cmentarzu przy Drodze Męczenników Majdanka. Spoczął na kwaterze Synów Pułku. W imieniu naszego kręgu mowę pożegnalną wygłosił Józef Kaczor. W marcu młodzież OHP i wolontariusze Fundacji niepodległości porządkowali kwaterę żołnierską 27 Dywizji. Jeszcze niedawno było tu kilkanaście grobów…Z każdym rokiem przybywa Panu Bogu dobrych żołnierzy na wartę niebieską. W maju upamiętniliśmy wybitnych Kresowiaków zapalając znicze w rocznicę ich śmierci; 12 maja zmarł wielki Marszałek, Józef Piłsudski, rodem z Zułowa na Wileńszczyźnie, a 25 maja zapaliliśmy znicze na rondzie im. Rotmistrza Pileckiego (ten rodzony jeszcze dalej, bo aż w odległej Karelii) w rocznicę bestialskiego mordu dokonanym łapami polskich pomagierów Kremla. W międzyczasie fetowaliśmy zwycięską rocznicę bitwy pod Monte Cassino (18 maja) pod pomnikiem, który powstał z inicjatywy Fundacji Niepodległości. Armia Polska dowodzona przez gen. Władysława Andersa składała się w przeważającej większości z Kresowiaków, których wywożono za okupacji sowieckiej na Sybir. Stąd, z „nieludzkiej ziemi” za przyczyną układu Sikorski – Majski mogli wyrwać się śmierci i wziąć udział w wojnie jako Wojsko Polskie. Różne były losy andersowców na emigracji, po zakończeniu wojny, ale męstwa i odwagi na szlaku włoskim nikt im nie zabierze.
Tradycyjnie w okresie letnim odbyły się cykle prelekcji poświęcone tematyce wołyńskiej. W bychawskim Domu Kultury „Stódoła” gościliśmy dwa razy; w czerwcu i w lipcu. Leon Popek opowiadał o ludobójstwie w roku 1943, którego dopuściła się Ukraińska Powstańcza Armia wobec polskich mieszkańców Wołynia, Andrzej Karłowicz i Piotr Gawryszczak przybliżali uczestnikom spotkań dzieje 27 Wołyńskiej Dywizji, największej zwartej, jednostki partyzanckiej czasu II wojny światowej, Jacek Bury opowiadał o minionych i współczesnych relacjach polsko-ukraińskich. W lipcu, tradycyjnie zapaliliśmy znicze pod lubelskim pomnikiem Ofiar Ludobójstwa na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich. Nasze znicze zapłonęły także na grobach żołnierzy 27 WDP AK pochowanych na lubelskich cmentarzach; na wspomnianych kwaterach Synów Pułku i kwaterze żołnierzy wołyńskich, na grobach Antoniny i Michała Fijałków (cmentarz przy Drodze Męczenników Majdanka), Jerzego Brokowskiego (cmentarz przy ul. Unickiej), Henryka Cybulskiego, ks. Zbigniewa Staszkiewicza (cmentarz przy ul. Białej). Jeszcze w lipcu otworzono przy lubelskim Hufcu Pracy 3-18 w Lublinie przy ul. Łabędziej Bibliotekę Kresową. Dzisiaj liczy już ponad 300 pozycji poświęconej tematyce kresowej, ale także mapy, kopie dokumentów związanych z historią Kresów i wygodne miejsca do pogadania i poczytania. A poza tym serwują tam najlepszą kawę w mieście. No i Zawsze możecie tam znaleźć najnowszy numer Monitora Wołyńskiego, za co serdecznie dziękujemy polskiemu Konsulatowi Generalnemu z Łucka.
A już w sierpniu ruszaliśmy na pierwszy obóz; w Ostrówkach. Namioty, zacna kompania, niebo nad głową i echo przeszłości, które niesie się po wołyńskich nocach. W dzień pracowaliśmy na cmentarzach w Ostrówkach, Lubomlu, Jankowcach…a wieczorami zapalaliśmy znicze i gadaliśmy.

Jacek Bury, członek Zarządu Fundacji Niepodległości